εμπύριο

και εμπύρειο, το (AM ως επίθ. ἐμπύριος, -ον)

νεοελλ.

στρατ. αναφλεκτικό κατασκεύασμα που παράγει την αρχική έκρηξη με την οποία εξασφαλίζεται η όλη έκρηξη τού διαρρηκτικού γεμίσματος τών εκρηκτικών βλημάτων (βομβών, οβίδων κ.λπ.)

μσν.

θερμός, φλογερός, ορμητικός

αρχ.

έμπυρος.

επίρρ...

ἐμπυρίως

με την επενέργεια τής φωτιάς, «διά πυρός».